Artykuł Departamentu Finansowego J. Gambín

W sektorze takim jak przemysł rolno-spożywczy, w którym cykl od produkcji do marketingu jest długi, finansowanie jest podstawowym narzędziem zapewniającym niezbędne gwarancje oraz skuteczne zakończenie procesów. Zazwyczaj instytucje finansowe oferują firmom okres finansowania wynoszący maksymalnie od 90 do 120 dni. Ale co dzieje się z firmami, które zajmują się uprawą przez 9 miesięcy, zbierają produkt, pakują, sprzedają i wreszcie wprowadzają go do obrotu już po upłynięciu terminu płatności ustalonego z klientem? Co dzieje się z firmami, które nabywają produkt od rolnika z dużym wyprzedzeniem, aby móc zaplanować kampanię, wiedząc, że zwrot wartości zakupu przedłuży się aż do momentu otrzymania płatności od klienta?

Specjalne potrzeby gospodarstw rolnych

W tych przypadkach firma musi ponosić ciężar finansowy swoich płatności i inwestycji przez większą część roku, aż do odzyskania zwrotu wartości produktu wraz z zyskiem poprzez jego sprzedaż.

W przypadku przedsiębiorstw określonych w poprzednich przypadkach i które ze względu na cechy swojej działalności mają długi cykl produkcyjny, nie jest łatwo znaleźć odpowiednią formę finansowania, dzięki której przepływy pieniężne pokrywałyby się z procesem produkcyjnym.

Jeśli do tej cechy działalności z długim cyklem produkcyjnym, typowym dla gospodarstw, dodamy specyfikę bezpośredniego zaopatrzenia rolników, okaże się, że terminy zwrotu płynności nigdy nie są krótsze niż 120 dni, a w niektórych przypadkach trwają nawet cały rok. 

Kredyt czy pożyczka

Duże instytucje finansowe, skoncentrowane na różnych sektorach, oferują bardziej ogólne rozwiązania, takie jak kredyty lub pożyczki. Czy służą nam one jako instrument finansowania? Odpowiedź brzmi: tak, ale mają wyższą stopę procentową i dodatkowe opłaty, w przeciwieństwie do innych sposobów finansowania kapitału obrotowego. Ponadto obie opcje wymagają wcześniejszego ustalenia kwoty inwestycji w sektorze, w którym zmienność cen może sprawić, że nie zaspokoją potrzeb lub wręcz przeciwnie, pozostaną bezużyteczne. 
W obu przypadkach przekłada się to na wyższy koszt finansowy, a tym samym na obniżenie marży, utrzymując ją, o ile to możliwe, na lepszym poziomie niż w sektorze rolno-spożywczym.

Oferty specjalne dla sektora rolnego

Inne instytucje finansowe, które mają specjalistów w sektorze rolnym, zaczynają udostępniać firmom oferty najlepiej odpowiadające ich potrzebom. Oferty te są bardziej dostosowane do działań firmy, równoważą ich koszt z każdym innym instrumentem finansowania kapitału obrotowego, co już jest plusem, a dodatkowo pozwalają na finansowanie przez okres dłuższy niż zwykle. Elastyczność lub możliwość wprowadzania zmian w już zakontraktowanych operacjach tego rodzaju zależy w każdym przypadku od samej instytucji finansowej.

Przy ustalaniu, która opcja finansowania jest najlepsza, sama oferta czy produkt nie są aż tak ważne, ponieważ każde z nich można dostosować do potrzeb firmy o długim cyklu produkcyjnym. To, co jest naprawdę ważne, to podejście i doświadczenie agenta finansowego, który kontaktuje się z firmą, aby zapewnić takie finansowanie. 

Sektor rolno-spożywczy jest niezwykle elastyczny. Charakteryzuje się zmiennością cen, spowodowaną zmianami na rynkach każdego roku oraz zmiennością samego produktu, który wciąż jest żywą materią. Agenci finansowi muszą być w stanie dostosować się do tych zmian, rozumieć jego funkcjonowanie 
i docenić historię i lokalizację poszczególnych firm oraz ich zdolność do dostosowywania się do zmian.